Na een indrukwekkend oeuvre poëzie, theater en essays, schreef Nobelprijswinnaar Maurice Maeterlinck als tachtiger een bundel vermakelijke en openhartige stukjes over zijn jeugdjaren. In gedachten keerde de wereldberoemde auteur terug naar zijn geboortestad Gent, naar het ouderlijk huis aan de Frère-Orbanlaan en het idyllische landgoed in Oostakker langs het zeekanaal, in een België dat hij op zijn vijfendertigste had geruild voor Frankrijk. ‘Bulles bleues. Souvenirs heureux’ verscheen in Monaco in 1948, een jaar voor zijn dood, met de Gentse torens veelzeggend op de cover. Het autobiografische boek onthult heel wat over Maeterlincks vroegste inspiratiebronnen en is tegelijk een tranche de vie van de Franstalige burgerij op het eind van de 19de eeuw. De auteur vertelt honderduit over zijn schooltijd bij nonnen en jezuïeten, over begijntjes en pastoors, over avonturen met waskuipen, perzikbomen en bijenkorven in Oostakker, over excentrieke nonkels en tantes, over trouwe honden en bewonderde amis poètes, over zijn eerste stappen in de literatuur en in de liefde.

Maeterlincks jeugdmemoires verschenen voor het eerst in Nederlandse vertaling in het Maeterlinckjaar 2011, bij de 100ste verjaardag van de Nobelprijs Literatuur in 1911.
Deze geïllustreerde heruitgave herdenkt de 75ste verjaardag van zijn sterfdag op 6 mei 1949.